Search This Blog

Artikel Pilihan

Jom Hafal dan Amal Doa Masuk Pasar... 💞

Alhamdulillah.. Dalam Sunnah Rasulullah Saw ada Kejayaan.. Baginda Rasulullah Saw telah ajar banyak doa kepada kita agar kita sentiasa ingat...

Kisah Maulana Ilyas al Kandahlawi rahimahullah menziarahi Maulana Abdul Shakur rahimahullah

Monday, October 25, 2021

Satu kisah yg telah berlaku kpd Maulana Ilyas kandahlawi rah. Amir Dakwah Tabligh yg pertama...Beliau telah pergi ke Lucknow..Maulana Manzor Numani dan Maulana Abul Hasan Ali Nadwi ada di sana. Di sana juga ada satu org ulamak yg besar, yg ternama, yg terkenal, seorang sheikh Tarekat , Maulana Abdul Shakur rah. Beliau seorang ulamak yg senior, jauh lebih tua dari Maulana Ilyas.

Maulana Ilyas ajak Maulana Manzor pergi ziarah Maulana Abd Shakur. "Ceritakan karguzari usaha Dakwah yg kita buat dan minta doa daripada dia." Sambil menyandar dia dengar karguzari Maulana Ilyas.. Dia berkata, "pada pandangan aku pd zaman ini, Allah nak ambil satu kerja yg sangat besar dari kamu. Aku memberi sokongan sepenuhnya terhadap usaha Dakwah yg kamu buat."

Dia bagi nasihat, "kamu kena buat usaha ini dgn penuh hati-hati. Setiap nafas, setiap langkah, setiap percakapan kena dibuat dgn penuh hati-hati. Usaha yg sangat mulia. Buat dgn sungguh-sungguh."

Maulana Abd Shakur bagi syor, "Aku nak kumpulkan pegawai-pegawai kerajaan, Hakim, Peguam, Menteri, org-org terpengaruh di Lucknow kerana Lucknow adalah pusat pemerintahan" dan meminta Maulana Ilyas bagi penerangan tentang usaha Dakwah ini.

Maulana Ilyas rah. pun bersetuju...Maulana Abdul Shakur telah mesyuarat dan tetapkan tarikh dan masa utk buat perhimpunan tersebut. Masa yg telah diputuskan ialah 9 am.. Dia telah suruh khadim dia pergi bagitahu Maulana Ilyas majlis akan bermula pukul 9 am. Tapi si khadim ni tak bagitahu Maulana Ilyas pukul 9am. Dia fikir org-org besar selalunya tak datang tepat pd masa. Dia bagitahu Maulana Ilyas majlis bermula pukul 9.30am.


Akan tetapi sebaliknya berlaku kerana org² di Lucknow kenal siapa Maulana Abd Shakur, dia satu org yg sangat punctual dgn masa/jaga masa dan satu org yg sangat garang berdarah farouqi. Darah sayyidina Umar mengalir dlm badan dia. Dia seorg yg sangat tegas. Semua org takut dgn dia. Semua org telah datang pukul 9 am tapi Maulana Ilyas tak ada dlm majlis..

Selepas menunggu lama, Maulana Abd Shakur suruh semua balik. Bila semua dah balik, Maulana Ilyas sampai tepat pukul 9.30am. Bila nampak sahaja Maulana Ilyas, tanpa pelawa duduk, sambil berdiri, dia terus marah, dia telah hujani Maulana Ilyas dgn kata-kata, "aku dah pesan dah semalam, kena buat usaha dgn hati-hati, jaga usaha ini betul²."

Dia marah habis-habisan. Maulana Ilyas tunduk dan minta maaf, kami budak-budak selalu buat salah, maafkan saya, itu sahaja yg keluar dari mulut Maulana Ilyas, beliau berterusan minta maaf. Maulana Manzor numani cuba nak cakap. Bukan salah mereka. Mereka diberitahu khadim majlis pukul 9.30am. tapi Maulana Ilyas pegang tangan Maulana Manzor supaya jangan cakap apa-apa, senyap aje..

Bila dah reda kemarahan, baru suruh duduk dan bagi nasihat lagi. Dalam perjalanan balik, Maulana Manzor Numani tanya Maulana Ilyas kenapa tak bagitahu ini bukan salah kita, khadim dia yg salah. Maulana Ilyas kata apa salahnya kalau kita sabar sikit. Dgn sebab kita sabar tadi, kita tak rugi apa-apa, tak berlaku apa-apa kecacatan, dan seorg hamba Allah selamat dari kena marah. Kalau kita bagitahu perkara sebenar, si khadim akan kena marah, dan kita tak dpt untung apa-apa. Sebab kita sabar, si khadim dpt kesenangan.

Itu sikap Maulana Ilyas rah. 

Si khadim dah rasa bersalah yg amat sangat. Disebabkan dia seorg wali Allah dah kena marah. Dia rasa serba salah. Dia tunggu peluang sehingga Maulana Abd Shakur dlm keadaan yg sangat gembira, dia bagitahu "saya ada buat satu kesalahan yg besar, tapi saya nak maulana maafkan saya dulu baru saya bagitahu kesalahan saya."

Maulana maafkan dia. "Hari tu Maulana Ilyas tak salah dtg pukul 9.30am, saya yg salah sebab suruh dia dtg pukul 9.30am." 

Bila dengar sahaja perkara yg sebenar, Maulana Abd Shakur terus siapkan bag, naik kereta kuda pergi ke stesen keretapi. Nak keretapi sorang-sorang dari Lucknow ke Delhi tanpa khadim dan pengiring..Sampai sahaja depan Markaz Dakwah Nizamuddin Masjid Banglawali India, org bagitahu Maulana Ilyas bahawa Maulana Abd Shakur datang. Maulana Ilyas begitu gembira turun tanpa pakai kasut pergi sambut. Maulana Ilyas sendiri yg angkat bag. Maulana abd shakur berkata "saya tak ada apa-apa urusan di Delhi. Saya dtg kesini semata-mata nak jumpa kamu dan minta maaf. Aku telah marah dan kata macam-macam kpd kamu sedangkan kamu tak bersalah, khadim aku yg bersalah."

Maulana Ilyas terus menangis. Maulana Ilyas menjawab, "tuan punya marah itu adalah doa utk saya. Saya tak terasa hati sikit pun."

Maulana Abd Shakur kata aku nak dengar dari lidah kamu sendiri kamu maafkan aku baru aku akan pergi. Maulana Abd Shakur berkata lagi, "kamulah yg benar-benar layak utk buat kerja Dakwah Nabi ini."

Dlm diri Maulana Ilyas ada sifat kesalahan orang dia anggap kesalahan dia..Minta maaf bagi pihak org yg buat salah..Inilah sifat yg perlu ada pd setiap org tanggungjawab..Org yg ada sifat macam ni barulah boleh berjaya usaha dakwah 

- Ustaz Uthman Daud

No comments:

Post a Comment